ปัญหาที่พบบ่อยในเด็กวัยเรียน : พูดโกหก

การเล่าเรื่องที่คิดเอาเอง ไม่น่าเชื่อ หรือเล่าเรื่องเกินที่มีอยู่จริง หรือพูดปิดบังสิ่งที่ได้ทำหรือไม่ได้ทำ ถ้าถูกซักไซ้ว่าไม่น่าเชื่อจะยิ่งโกรธและพูดปดเพิ่มเติม หรือหาคนอื่นมาช่วยยืนยัน หรือเริ่มกล่าวหาว่าคนอื่นว่าไม่ยุติธรรมกับตน

ผลเสียของการพูดปด คือ ทำให้ทั้งครูและเพื่อนๆ หลีกเลี่ยงไม่อยากคบ และครูเองอาจรู้สึกว่าไม่รู้จะช่วยเด็กอย่างไร

สาเหตุ

1.  การได้รับความสนใจ และเด็กเองก็รู้สึกชอบที่มีคนให้ความสำคัญ

2.  การได้หลบหนีจากความจริงที่แย่และเจ็บปวด

3.  เป็นการแสดงความก้าวร้าวกับผู้อื่น

4.  เพื่อหวังประโยชน์บางอย่าง

การช่วยเหลือ

1.  อย่าเพิกเฉยหรือไม่สนใจเมื่อเด็กโกหก เพราะเด็กจะพยายามหาเรื่องโกหกเพิ่มขึ้นมาพูดอีก

2.  เหตุที่เด็กต้องโกหก มักมาจากมีความภูมิใจในตัวเองต่ำ รู้สึกไม่มีค่า ขอให้มองพฤติกรรมนี้ของเด็ก โดยเฉพาะในประถมต้น ว่าเป็นวิธีป้องกันตัวเองจากความรู้สึกแย่ๆ ให้ค้นหาว่า มีแรงผลักดันอะไรให้เด็กพูดปดในจังหวะเวลานั้น


3.  เบี่ยงเบนคนที่กำลังพูดให้ละจากสิ่งที่พูดไปทำอย่างอื่น เช่น "ขอโทษนะ ช่วยหยิบนั่นให้หน่อย" อย่านั่งฟังคำพูดปดนานๆ


4.  อาจให้เด็กพูดทวนจุดที่่เราจับได้ว่าพูดโกหกอีกครั้ง เด็กมักตอบว่า "ไม่เป็นไร มันไม่สำคัญหรอก" เด็กเล็กๆ จะไม่พูดปดซ้ำกับเรา ถ้าเราแสดงท่าแปลกใจ เลิกคิ้ว แล้วบอกเขาว่า "เล่าอีกทีได้ไหม"


5.  สร้างสัมพันธภาพที่ดีกับเด็ก แสดงออกว่าเราชอบเขา แต่เราไม่ชอบคำพูดปด ใช้เวลากับเด็กเพิ่มขึ้น




แหล่งข้อมูลอ้างอิง


หนังสือ  :   "คู่มือการเลี้ยงลูก ตอนวัย 6 - 12 ปี"


ผู้แต่ง    :    พญ. วินัดดา ปิยะศิลป์