เด็กเปรียบดัง ผ้าขาว รอสีแต้ม
เปื้อนหรือแจ่ม ขึ้นอยู่ กับผู้ใหญ่
ถ้าสอนด้วย การตั้ง กำลังใจ
เขาจะได้ สิ่งสำคัญ เชื่อมั่นตน
ถ้าสอนด้วย ความก้าวร้าว เอาอำนาจ
เขาจะขาด อ่อนน้อมไป ไร้เหตุผล
ถ้าสอนด้วย การยอมรับ นับถือตน
เขาจะสน รักคนได้ ไร้เกลียดชัง
ถ้าสอนด้วยความละอายขายหน้าเพื่อน เขาจะเตือนว่าตนผิดไม่คิดหวัง
ถ้าสอนด้วยความมั่นคงตรงจริงจัง เขาจะยังความศรัทธาค่าชีวิต
ถ้าสอนด้วยความเย้ยหยันบั่นสามารถ เขาจะขลาดอายคนจนเสียสิทธิ์
ถ้าสอนด้วยความนิยมชื่นชมจิต เขาจะคิดซึ่งคุณค่ากล้าทำจริง
ถ้าสอนด้วยการตำหนิติจู้จี้ เขาจะมีนิสัยปากร้ายหยิ่ง
ถ้าสอนด้วยการยินยอมพร้อมพึ่งพิง เขาจะยิ่งพอใจในตัวเอง
ถ้าสอนด้วยความมานะขยันกิจ เขาจะติดความอดทนเป็นคนเก่ง
ถ้าสอนด้วยจริยธรรมให้ยำเกรง เขาจะเปล่งความเป็นธรรมล้ำเลิศเอย
แหล่งข้อมูลที่มา : เอกสารงานแนะแนว โรงเรียนอัสสัมชัญ แผนกประถม
จากหนังสือ คู่มือฝึกอบรมสำหรับพ่อแม่ / ผู้ปกครอง
เพื่อพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ในเด็กอายุ 3 - 11 ปี
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข
No comments:
Post a Comment