ที่ว่ามาทั้งหมดนี้นะคะ
จะทำให้ลูกเป็นเด็กที่มีความสามารถในการเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้ดีเวลาที่เขา โตขึ้น
และในทางตรงกันข้าม ถ้าเจ้าตัวเล็กเป็นเด็กที่ไม่ค่อยเล่นหรือไม่มีใครเล่นด้วยแล้วล่ะก็
เขาจะกลายเป็นเด็กที่สูญเสียความสามารถในการพัฒนาตัวเองและการเรียนรู้สิ่ง ต่างๆ
ไปอย่าง น่าเสียดายมากๆ เป็นเพราะไม่ได้รับการกระตุ้นในการสร้างเส้นใยประสาทและเครือข่ายเส้นใย
ประสาทที่ทำหน้าที่ให้เกิดความสามารถในด้านนั้นๆ อย่างสมบูรณ์มาตั้งแต่เด็กนั่นเอง
มีงานวิจัยชิ้นหนึ่งพบกว่า ทุกครั้งที่เด็กๆ ได้เล่นผ่านการได้ยิน
มองเห็น แตะต้องสัมผัส ลิ้มรส หรือได้กลิ่นเวลานั้นร่างกายจะมีการส่งสัญญาณไปที่สมอง
และเซลล์สมองก็จะมีการเชื่อมโยงเส้นใยประสาทเกิดขึ้นมากกว่าเดิมถึง 25 เปอร์เซ็นต์ แปลว่าถ้าเจ้าตัวเล็กได้เล่นที่มีความหลาก หลายมากแค่ไหน การเชื่อมโยงของเซลล์สมองก็จะมีมากขึ้นเท่านั้นด้วยค่ะ
และถ้าลูกได้ทำ อะไรซ้ำๆ บ่อยๆ การเชื่อมโยงก็จะยิ่งแข็งแรงขึ้นมาก ซึ่งก็เป็นคำตอบของคำถามที่ว่า
ทำไมสิ่ง แปลกๆ ใหม่ๆ ถึงสามารถทำให้เด็กๆ สนใจได้ดี และทำไมเด็กๆ
ถึงชอบทำอะไรซ้ำๆ บ่อยๆ อยู่อย่างนั้นนั่นเอง
นอกจากนี้ยังมีงานวิจัยอีกหนึ่งชิ้นนะคะ พบว่าเด็กที่ไม่ค่อยได้เล่น สมองจะมีขนาดเล็กกว่าเด็กทั่วไป 20-30 เปอร์เซ็นต์เชียวนะคะ และอาจจะทำให้เด็กที่ “ขาดการเล่น”
จะกลายเป็นเด็ก หงอยเหงา ไม่ค่อยร่าเริงเท่าที่ควร
ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง เข้ากลุ่มเล่นกับเพื่อนไม่เป็น ขาด ทักษะความสามารถด้านต่างๆไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
กลายเป็นเด็กขี้อายไปเลยค่ะ เพราะ ฉะนั้นถ้าเราไม่อยากให้ลูกเราเป็นแบบนี้ก็ต้องให้เจ้าตัวเล็กของเราเล่น
อย่างเพียงพอและเหมาะ สมกับวัยของเขาด้วยค่ะ
แหล่งข้อมูลที่มา http://www.enfababy.com
No comments:
Post a Comment