ลูกวัยเตาะแตะยังใช้ภาษาพูดไม่เก่ง เขาจึงต้องใช้ภาษาท่าทางในการสื่อสารกับคนรอบข้าง
ซึ่งหากคนรอบข้างไม่เข้าใจก็จะทำให้ลูกรู้สึกหงุดหงิด อาละวาดได้ ยิ่งเด็กวัยเตาะแตะอารมณ์ขึ้น-ลงได้ง่าย จนมีศัพท์เรียกวัยนี้ว่า
Terrible Twos ดังนั้น
จึงขอแนะนำภาษาท่าทางที่ลูกแสดงออกมาให้รู้ ซึ่งหากสังเกตดีๆ คุณแม่จะเห็นว่า
ลูกน้อยใช้ภาษาท่าทางแทบจะตลอดเวลาเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็น...
• การแสดงออกทางสีหน้า เช่น
ยิ้มเมื่อดีใจ หรือขมวดคิ้วนิ่วหน้าเมื่อไม่พอใจ
• การเคลื่อนไหวลูกตา เช่น
ทำตาโตเมื่อตื่นเต้น หรือคอยหลบสายตาเมื่อรู้สึกกลัว กังวล ไม่มั่นใจ
• จังหวะการหายใจ หากลูกรู้สึกผ่อนคลายสบายใจ
จังหวะการหายใจของเขาจะช้าและยาว แต่ถ้าโมโหไม่พอใจเขาจะหายใจสั้นๆ ถี่ๆ
• อารมณ์ส่วนตัว ลูกมักจะมานัวเนียใกล้ๆ
เราในยามที่เขาต้องการความมั่นใจ และมักจะถอยห่างเมื่อรู้สึกรำคาญ ไม่พอใจ เง้างอน
• การใช้มือและแขน ลูกจะเอามือกอดอกเมื่อเขารู้สึกไม่เห็นด้วยกับเรา
แต่ถ้าลูกรู้สึกสบายๆ เขาก็จะปล่อยมือตามสบาย
ดังนั้น หากเราแปลภาษาท่าทางของลูกวัยนี้ได้อย่างถูกต้อง
ก็จะสนองตอบต่อความต้องการ อารมณ์ความรู้สึกที่แท้จริงของลูกได้อย่างตรงความต้องการของเขา
ซึ่งจะทำให้ลูกอาละวาดน้อยลงได้ค่ะ
แหล่งที่มา http://www.enfababy.com
No comments:
Post a Comment